Er is in beginsel toestemming nodig om videokunst binnen een instelling ten toon te stellen.

• Toestemming verkrijgen

Toelichting

Vaak maken collectiehouders afspraken voor specifiek gebruik bijvoorbeeld voor een specifieke, tijdelijke tentoonstelling. Op basis van zulke afspraken kan het werk niet op een later moment of in een andere context opnieuw worden gebruikt.

Als men eigenaar is van het werk geldt het volgende. Het ligt voor de hand dat iemand die een kunstwerk koopt van de maker, dat werk wil tentoonstellen. Hier is normalerwijs ook geen toestemming voor nodig. Artikel 23 AW bepaalt namelijk dat een eigenaar van een kunstwerk het werk mag openbaarmaken of verveelvoudigen voor zover dat noodzakelijk is voor openbare tenoonstelling. Deze bepaling geldt alleen niet voor videowerken. Wanneer een museum een werk koopt van een kunstenaar gaat het museum – op goede gronden – vanuit dat het museum dat  kunstwerk in het museum mag tentoonstellen; ook als dat niet expliciet is afgesproken. Daarvoor verkoopt de kunstenaar het werk immers aan het museum! Online zetten is vervolgens echter iets anders. Daarvoor is aparte em expliciete toestemming voor nodig.

Het SBMK modelcontract dat bij aankoop van videokunst van de kunstenaar kan worden gebruikt, voorziet er in dat de koper het werk kan tentoonstellen en, tot op zekere hoogte, ook online kan vertonen.